Aanspreken van mensen
 | In onze kerken voel je een mistroostige stemming. In grote gebouwen komt een klein groepje mensen bij elkaar om eucharistie te vieren. Zangkoren mogen hun stem niet laten horen en grootschalige vieringen zijn uit den boze. Om mensen ter wille te zijn streamen sommige priesters hun dagelijkse mis. Ze staan als eenzame profeten achter het altaar, heffen hun handen ten hemel, vouwen ze samen en zeggen de gebeden op. Onze Kerken leven van het samen brengen van mensen en voelen het gemis van ontmoeting en samenkomsten. Ook een vriendelijke lach heeft geen effect, want door de mondkapjes merk je daar niets van. Nonverbale communicatie kan niet meer door het wegmoffelen van het menselijk gelaat. Eenzaamheid bij ouderen en jongeren is groter dan we denken. Angst werpt mensen op zichzelf terug. Ook kerken hebben het moeilijk en maken een crisis door of juist een zuivering. |
Jezus eerste volgelingen waren vissers. Het waren eenvoudige mensen, die achterlieten wat zij bezaten en niet wisten wat daarvoor in de plaats kwam. “Ik zal mensenvissers van jullie maken” had Jezus tegen hun gezegd. Door Zijn woorden te herhalen en goede daden te verrichten trokken zij mensen aan die meer wilden dan een rustig leven, rijkdom of bezit. Zo ontstond er een nieuwe beweging van mensen die geloofden in het Koninkrijk van God en daaraan vorm gaven.