Schinveld 25 december 2023

Beste medechristenen, 

Bepaalde mensen hebben in deze tijd last van een winterdepressie. Dit komt door een gebrek aan licht. In de winter neemt de lichtsterkte van de zon af en daarop reageert lichaam en geest. Je hebt geen energie en zou zo in slaap kunnen vallen. Je bent prikkelbaar en  mensen om je heen irriteren je. Je slaapt slecht en kunt je overdag niet concentreren. Je blijft het liefste thuis en hebt geen zin om mensen te bezoeken. Duisternis is er in alles wat je doet en wat je zou moeten doen. Om van deze depressie af te komen kun je een lichttherapie volgen. Je kijkt vijfenveertig minuten naar een bepaalde lichtbak die je gezicht en ogen beschijnt. Dat licht geeft weer energie  bij alles wat je voelt. In ons denken over God speelt licht ook een centrale rol. Geloof werkt zich uit in ons gemoed. Mensen die het contact met God zijn kwijt geraakt blijven zoeken naar zingeving en licht. De duisternis kan zo’n sterke vormen aannemen dat allerlei problemen gaan wegen als een ondraaglijke last. Het genieten van mooie dingen is haast onmogelijk.  Aandacht voor de ander neemt af. Waar het Licht van Gods liefde ontbreekt wordt het leven leeg en dor.  

Het geloof in God werkt ook als een soort lichttherapie. De profeet Jesaja kondigt aan dat er Licht komt in de duisternis. Hij zegt dat tegen mensen die leven in een vreemd land en de moed verloren hebben.  De boodschap van Jesaja werkt als een Lichtbak. God trekt zich weer het lot van mensen aan. Hij is niet langer de afwezige. De mens in ballingschap laat zich beschijnen door het Goddelijk Licht. Leven wordt weer mogelijk en bouwt voort op vreugde, vertrouwen en hoop. Vandaag zijn wij hier samen gekomen om bij God in therapie te gaan. Hij weet dat wij van ons leven wat moois willen maken. Maar wij voelen ons ook vaak machteloos, wanneer wij zien wat er allemaal in de wereld gebeurd. We zijn teleurgesteld in anderen en in onszelf. We willen dat mensen vreedzaam samen leven, maar zelfs in onze eigen kring stuiten wij op onvrede en komen niet meer samen bij elkaar. Door conflicten in  de wereld gaan we twijfelen aan de goedheid van God. Misschien bestaat God wel helemaal niet. Vandaag horen wij dat door Gods liefde Jezus op aarde gekomen. Hij zal ons wegvoeren uit dat dal  van ongeloof en somberheid. Franciscus wilde  de geboorte van Jezus uitgebeeld zien. Daarom gaf hij een bevriende kunstenaar de opdracht de geboorte van Jezus uit te beelden. Deze is nu nog te zien in het plaatsje Greccio waar Franciscus toen verbleef. Het was de eerste kerststal die het geloof in die dagen goed weergaf. Het Jezuskind lag alleen op wat stro, omgeven door een os en ezel. Er waren geen mensen te zien. Naarmate er meer kerststallen kwamen waren er meer mensen bij die aandacht hadden voor dit kind: eerst Maria en Jozef, later de engelen en herders, en tenslotte de wijzen uit het Oosten. Jezus’ geboorte moest een nieuwe  impuls geven aan de wereld: de Liefde van God is op aarde verschenen in de geboorte van Jezus. Het Licht dat Hij uitstraalt wordt therapie voor ons gemoed. Hij spoort ons aan om niet alleen maar stil te zijn bij de ellende in de wereld, maar ook aandacht te hebben voor de vreugde die er is. Want dat geeft hoop voor de toekomst: kijken naar wat mooie en goed is en daar dankbaar voor zijn.  

Ik wil vandaag niet het leed in de wereld wegkijken omdat het Kerstmis is. Want ook dat gebeurt vandaag. De oorlogen die gevoerd worden veroorzaken onnoemelijk veel leed. Jonge mensen die met liefde door hun ouders zijn grootgebracht worden met al hun talenten en toekomstdromen een zinloze dood ingejaagd. Een samenleving waar prestatie en winst maken zwaarder weegt dan het geluk en ontplooiing van  jonge mensen, breekt zichzelf uiteindelijk af.  Want door de slogan “ik wil de grootste en de belangrijkste zijn” komen zwakke en weerloze mensen in verdrukking. In zo’n wereld kan God niet bestaan.  We staan vandaag stil bij de tijd dat wij zelf kind waren.  Je beseft nu wat ouders voor ons betekend hebben door hun liefde en geduld. Ouders hoor je vaak zeggen: “Ieder kind is anders, maar we houden van iedereen even veel. Zo kregen wij de kans met alle mogelijkheden en beperkingen meer mens te worden. Zo gaven ons liefde en geloof mee wat wij ook weer mogen doorgeven. Wij kijken vandaag vooral naar het goddelijk Licht. In de geboorte van Jezus  laat God ons weten dat Hij niet wil heersen, maar kwetsbaar is als een weerloos kind. Als wij dat goddelijk kind omarmen staan wij dicht bij God. Jezus’ geboorte  gebeurt nog steeds. Al is het maar in het geven van een kerstattentie, het sturen van een kerstkaart,  het uitnodigen van een alleenstaande aan tafel of wat doneren van eigen overvloed. Het gebeurt ook waar wij samen komen om te vieren dat Jezus heel dicht bij ons wil zijn.  De kerkruimte wordt een plek van lichttherapie door gebed, gezang en de gave van de eucharistie. Ingrediënten zijn de woorden uit de Schrift en het ontvangen van de   communie. Zij vullen ons hart met nieuwe energie.  Gods liefde straalt ons aan. Straks gaat ieder weer naar zijn eigen thuis. Laten wij dan zijn als de herders die vertelden over wat ze gezien en gehoord hadden: Een licht is opgegaan in de duisternis. Door dat Licht wordt iedere mens van grote waarde. De liefde voor een kind is ook de liefde voor God. Vertel dat door aan iedereen die het horen wil. Mogen wij met Kerstmis  een lichtpunt zijn in de duisternis. Mogen wij weten dat God van ons houdt en ons zijn wegen wijst. 

In die zin wens ik u allen een gezegend kerstfeest toe.

Adema, pastoor